Rouwverwerking.info

Heijden van der, A. F. Th. - Het leven uit een dag

A.F.Th. van der Heijden – Het leven uit een dag


In het boek “Het leven uit een dag” leven mensen slechts 24 uur. Van geboorte tot kind naar volwassene naar de dood in een dag. Hiermee wordt nagenoeg alles onherhaalbaar, maar één keer de zon zien opkomen of ondergaan, één keer naar school en de opleiding is klaar, één keer dronken worden en maar één keer de liefde bedrijven. Dat is het leven zoals het is in dit boek.

A.F.Th. van der Heijden – Het leven uit een dag recensie

Benny en Gini worden verliefd en hebben seks met elkaar, dit geeft ze een ultiem genot. Gini is na de daad nog vol levenslust: “Er klopten twee harten in mijn lijf, ze sprongen naar elkaar toe, tegen elkaar op als jonge honden”. Benny wordt somber: “Als jonge honden aan de ketting, ja. Ze zijn in hun omhelzing gestikt”. Ze gaan naar de kroeg en voelen zich verdrietig, omdat het mooie, het liefdesgenot alweer voorbij is. Gini probeert de moed er nog in te houden: “het was juist zo fijn door het niet herhaalbare”. Benny is het hier niet mee eens: “liefdesgenot is juist intenser als er herhaling mogelijk is”.

Maar Benny en Gini zijn opgevoed met de Boeken en met de hemel en de hel, in dat beeld is de hel iets van eindeloze herhaling, iets wat de waarde van het leven van een dag teniet doet. Benny gaat twijfelen of het beeld van hemel en hel wel klopt zoals het hun voorgespiegeld is. Benny: “De hemel verraadt een koude perfectie, terwijl de hel -onvolmaakt, chaotisch, onoverzichtelijk, een wereld in herhaling- mogelijk veel meer een vorm is waar mijn ziel in past. Gini, ik nodig je uit voor een reis naar de wereld van de herhaling……..”. In hun beleving is de hel de vrijheid en de hemel de gevangenis, ze moeten dus zorgen om in de hel terecht te komen.  Wat ze hiervoor gaan doen en of het ze lukt en of de plaats waar ze naar toe gaan voldoet aan hun verwachtingen, mag je verder zelf lezen in het boek.

Citaat uit het boek: “Je kan door de mogelijkheid van dronkenschap of je hoofd tegen de muur beuken of steeds variërende maar toch eindeloos herhalende seks, jezelf een hoogstpersoonlijk hel bereiden. Want de mogelijkheid tot herhaling wordt al gauw een dwang tot herhaling, en valt de mogelijkheid eens weg, dan is de dwang er nog.” “ Een dichter heeft het vergeleken met het drinken van zeewater: een dorst die zichzelf al lessend schept.” of “De één kiest voor het delirium, de ander voor de ijskoude hel van ontwenningsverschijnselen”. Feitelijk zegt de schrijver met het verhaal dus, herhaling is niet de hel maar de dwang tot herhaling wel en dan hebben we het over een verslaving.

Conclusie:
Het boek leest gemakkelijk en is interessant om te lezen. Na het lezen van het boek blijven er wat confronterende vragen over voor de lezer. Niet het verhaal zelf, het verloop hiervan is duidelijk genoeg. Maar wel vragen over het verhaal achter het verhaal. Heeft de schrijver willen weergeven dat leven op aarde nu de hel is of juist de hemel? Feitelijk kan je er beide kanten mee op. De schrijver creëert beide opties: bewustwording van nu: leef nu, leef intens en geniet ervan alsof het de eerste keer is, of: hier op aarde is veel van wat we doen al een herhaling.
Share by: