Rouwverwerking.info

Er zijn veel verschillende soorten van verlies waaruit een gevoel van rouw kan ontstaan.

Soorten verlies of verlieservaringen en rouw:

Verlies van gezondheid van jezelf, je partner of iemand in je directe omgeving. Bij een ingrijpende of ongeneeslijke ziekte start er vaak in het beginstadium van de ziekte al een rouwproces. Het ligt vooral aan de aard van de ziekte en de verandering in de persoonlijkheid van de ongeneeslijk zieke. Het is ook van invloed of de patiënt nog thuis verblijft of ergens is opgenomen. Er is verdriet omdat de zieke persoon niet meer is wie hij of zij was in het gezonde dagelijkse leven. Het gemis om wie de persoon was voelt aan als verlies en afscheid van hoe het leven was, deze vorm van rouw wordt ook wel anticiperende rouw genoemd en komt veel voor bij partners of andere mensen in de directe omgeving die mantelzorg verlenen.

Er is de “normale” rouw als het overlijden werd verwacht, maar bij een onverwachts overlijden bijvoorbeeld na een ongeluk of bij zelfdoding kan de verlieservaring en de rouw nog gecompliceerder zijn omdat er geen voorbereiding op het verlies mogelijk is geweest. Ontkenning is hierdoor vaak heviger en kan langer aanhouden en schuldgevoelens kunnen ook een grotere rol spelen dan bij een verwacht overlijden. Contact met lotgenoten of professionele hulp is vaak nodig.

Verlies van partner bij scheiding

Het verdriet om het einde van een huwelijk kan ik veel gevallen ook een vorm van rouw van geven, het ligt vaak aan de oorzaak van de echtscheiding, hoe onverwacht de scheiding is, of er wel of geen kinderen zijn en bij wie naast zijn of haar partner voor zijn gevoel ook de kinderen verliest.

De invloed van ontslag, het verlies van werk, kan een grote impact hebben vooral als het werk voor het gevoel bijna het hele leven is. Er vallen zekerheden weg, een deel van onze identiteit en sociale contacten, als we niet goed met het verlies van werk weten om te gaan ontstaat een gevoel van rouw.

Na overlijden van de partner of na een scheiding of ontslag is er vaak een lager inkomen en zijn er oplossingen nodig.

Er kan een gecompliceerd gevoel van verdriet zijn bij bijvoorbeeld een onvervulde kinderwens of bij het niet kunnen vinden van een partner of na een ongelukkige jeugd of het niet kunnen doen van een opleiding. De overeenkomst in deze vormen van verlies is het blijvende gevoel van er mist iets, we voelen ons niet compleet. Professionele hulp en/of contact met lotgenoten is vaak nodig.

Het is natuurlijk fijn als iemand met een verslaving kan stoppen maar het gemis van het middel geeft vaak het gevoel van een

verlieservaring. Het verslaafde middel wordt ook wel gebruikt om een ander gemis niet of minder te voelen. Stoppen met een verslaving is dan ook vaak complex en er is vrijwel altijd professionele hulp bij nodig.

Het al dan niet vrijwillig verhuizen wordt vaak als vrij ingrijpend ervaren, het kan het verlies zijn van de woning maar ook de woonomgeving en soms zelfs het land bij een emigratie. Het gevoel van verlies wordt wel vaak gecompenseerd door de belofte van een nieuwe toekomst maar is sterk afhankelijk van hoe vrijwillig de verhuizing is. Onvrijwillig verlies van een eigen huis of van het wonen in een bepaalde omgeving kan een langdurig gevoel van verlies of heimwee geven omdat het leven dat er was waarschijnlijk nooit meer terug komt.

Andere soorten van verlies kunnen onder andere zijn: verlies van zelfvertrouwen, verlies van huisdier, verlieservaring als een kind het huis verlaat ook wel het lege nest syndroom, miskraam, abortus, verlies van spullen na inbraak of brand.

Het gericht zijn op het verlies en het werken aan herstel is vaak een gelijktijdig proces en op die manier ook meestal wel hanteerbaar, we accepteren dan dat verlies bij het leven hoort. Ontkennen we het verlies of de mogelijkheid tot herstel dan is het meer overleven en kan er gerichte hulp nodig zijn.