Rouwverwerking.info

Vlugt van der, Simone - Blauw Water

Simone van der Vlugt - Blauw water

Blauw water is een boek van Simone van der Vlugt, recensie van een spannende thriller.

Simone van der Vlugt - Blauw water - recensie

Lisa woont afgelegen onderaan de dijk met haar dochter Anouk van vijf jaar oud. Ze is niet getrouwd maar heeft wel contact met Menno, de vader van Anouk. Op een dag is Lisa buiten de was aan het ophangen, dochter Anouk is een beetje ziek thuis. In eens staat er een man voor haar met een stoppelbaard van minstens twee dagen oud en een ongure blik. Lisa schrikt en rent naar binnen, maar de man is net zo snel en voordat Lisa de keukendeur op slot kan doen staat de man al in de keuken. De man staat met een verwilderde blik in de keuken en vliegt af op het brood op het aanrecht. Hij propt een boterham in zijn mond en begint te eten. Lisa kijkt met verbazing naar de uitgehongerde man. Ze denkt na, bellen, vluchten? Als de man de woonkamer is ingelopen en Anouk ziet loopt Lisa ook de woonkamer in. De man bekijkt de foto’s aan de muur en Lisa pakt Anouk bij de hand en vlucht via de keuken, naar buiten. De man haalt Lisa zo in en grijpt haar aan de haren en schopt haar tegen de grond.  “Rennen, Anouk! Ga naar de buurvrouw”. Anouk rent voorzichtig weg, normaal mag ze niet alleen naar de buurvrouw die een heel eind verderop woont. De man slaat Lisa met zijn vuist en Lisa raakt bewusteloos. Als ze bijkomt zit een jammerende Anouk naast haar, ze kreeg niet de kans om naar de buurvrouw te rennen. De man heeft alle ramen en deuren op slot gedaan, alle messen uit de keuken weggehaald en de gewone en de mobiele telefoon zijn verdwenen.

Wanneer Lisa de man op de wc hoort doet ze een nieuwe vluchtpoging, duizelig als ze is van de klap, staat ze op en gaat met Anouk via de keuken naar de garage. De buiten garagedeur maakt ze met veel herrie open en ze springen in de auto. Normaal zit de sleutel in het contact, nu niet meer. De man verschijnt met een groot mes in zijn hand. Lisa springt uit de auto en zoekt een wapen op de werkbank, ze vindt een hamer. Ze slaat met de hamer en hoort een schreeuw, dan voelt ze een steek in haar hand, de man heeft het mes diep in haar hand gestoken, het bloed doordrenkt haar kleding. Het volgende moment ligt ze met gewonde hand op de betonnen vloer en de man houdt het mes tegen haar keel. Ze besluit te stoppen met haar vluchtpogingen, ze brengt het leven van Anouk en haarzelf in gevaar. Weer in de woonkamer, waar de tv nog aan staat, wordt het programma onderbroken voor een opsporingsbericht. “Ontsnapte TBS-er pleegt moord, de 43 jarige Mick Kreuger die veroordeeld werd voor een dubbele moord is tijdens een proefverlof ontsnapt. Tijdens zijn ontsnapping heeft hij al een slachtoffer vermoord”. Lisa en Anouk kijken naar de foto op tv en naar de man op de bank in hun woonkamer: Dit gebeurt niet echt, niet met haar, niet in haar eigen huis. Maar het is de verkillende werkelijkheid, Mick de ontsnapte TBS-er zit in haar huis en niemand die dat weet.

Conclusie:

Simone van der Vlugt heeft dit boek wederom heel direct geschreven, ze neemt de lezer mee naar de nuchtere harde feiten die elkaar opvolgen, zonder te overdrijven en zonder ze te verbloemen. Nergens staat een gebeurtenis teveel of te weinig, spannend en geloofwaardig als het boek is, blijf je doorlezen tot en met de laatste bladzijde. De directe stijl van haar schrijven vind ik opmerkelijk, het is even wennen na Amerikaanse of Zweedse literaire thrillers. Maar ik heb wel waardering voor het onverbloemde to-the-point schrijven, terwijl de emotionele lading blijft, een aanrader.


Share by: