Rouwverwerking.info
Verslaving
Verslaving en rouw
Het opgeven van een verslaving kan een gevoel van rouw geven, verdriet over het verlies van het gebruik van het middel. Een verslaving is een afhankelijkheid van een product of een handeling, de overgang van gewoon gebruik naar een verslaving is het van gewoon willen gebruiken naar het moeten gebruiken. Stoppen met iets dat een dagelijkse gewoonte is veroorzaakt een gevoel van verlies. Een verslaving is niet zelden het belangrijkste in iemand zijn of haar leven, zelfs als iemand een op het oog normaal leven leidt dan is de verslaafde dagelijks met de gedachte bij het middel. Een alcoholverslaving is hier een goed voorbeeld van, mensen werken gewoon normaal maar denken tussendoor steeds aan de borrel die ze straks weer mogen drinken. Het afscheid moeten nemen van iets dat altijd kon, iets dat altijd een rustpunt was en een ontsnapping uit de werkelijkheid is een proces van verandering. Deze ingrijpende verandering in het leven geeft zeker in de begintijd van het stoppen een gevoel van leegte, het omgaan met deze leegte is een vorm van verlies- of rouwverwerking.
Verslaving is een ziekte
Verslaving wordt tegenwoordig gezien als een ziekte en niet als een zwakte waar de verslaafde schuldig aan is. Hoewel een verslaving vaak lichamelijk is wordt het een hersenziekte genoemd die kan ontstaan door erfelijkheid maar ook onder druk bepaalde gebeurtenissen. Alcohol en drugs prikkelen door de afgifte van dopamine het beloningscentrum in onze hersenen en geven een prettig gevoel. Dit is niet alleen zo bij een verslaving aan een middel maar ook bij een verslaving aan gedrag zoals gamen, eten, seks of gokken. Door het uitvoeren van het gedrag komt er dopamine vrij in de hersenen. Bij gedragsverslaving wordt het beloningscentrum indirect gestimuleerd, bij een middelenverslaving wordt het beloningscentrum in de hersenen direct gestimuleerd. Het prettige gevoel dat ontstaat bij de afgifte van dopamine is verslavend. Het beloningscentrum van de hersenen ligt in de middenhersenen en is het bovenste deel van de hersenstam. De middenhersenen zijn betrokken bij onbewust en instinctief gedrag zoals honger, dorst en seks maar ook bij gevoelens als angst, stress en woede. In bedreigende situaties gaat het brein naar een overlevingsstand, een verlieservaring wordt vaak ervaren als een bedreigende situatie door de plotselinge verandering in het leven.
Verslaving door verlieservaring
Het verslaafde middel wordt ook wel gebruikt om een ander gemis niet of minder te voelen. Een moeilijke jeugd, een plotselinge ziekte, onverwacht ontslag, een conflicterende echtscheiding, het overlijden van een naaste, elke verlieservaring of hoge stressfactor kan een verslaving tot gevolg hebben. Het pijnlijke gevoel van rouw, het verdriet na verlies, lijkt hanteerbaar door bijvoorbeeld te gaan drinken, de angst voor leven met het verlies wordt tijdelijk verzacht door de alcohol. Maar om de pijn van het verdriet niet te voelen is er steeds meer van het middel nodig en kan er een verslaving ontstaan. Het eerdere gevoel van verlies wordt verdrongen door de verslaving en maakt het verlies op termijn nog ondraaglijker. Zonder een of meerdere verslavende middelen is het verlies niet meer te hanteren volgens de gebruiker, er moet gebruikt worden om te overleven. In deze fase zit er een vorm van gecompliceerde rouw achter de verslaving.
Een verslaving is weliswaar een hersenziekte maar bij het stoppen is het vaak nodig om te kijken naar andere achterliggende oorzaken, de ontwikkeling van de verslaving en de beste methodes voor hulp. Stoppen met een verslaving is dan ook vaak complex, er zijn verschillende behandelingsmethodes en er is vrijwel altijd professionele hulp nodig.