Rouwverwerking.info


Zielenzaterdag

Zielenzaterdag

De Psychosavvato in de Orthodoxe kerk is de Zielenzaterdag of de herdenking van de doden zaterdagen. Een aantal van deze dagen van de Zielenzaterdagen zijn binnen het Orthodoxe geloof gelijk, afhankelijk van welke orthodoxe stroming kunnen het meer zaterdagen zijn. In de katholieke kerk is deze gedenkdag alleen op de dag Allerzielen. Deze zaterdagen voor de doden zijn belangrijk religieuze dagen om de zielen van de overledenen te herdenken, het getuigt van het geloof in God en van het geloof in de onsterfelijkheid van de ziel.

Het wordt als een, al dan niet religieuze, plicht gezien om op deze dagen naar het graf te gaan. In het volksgeloof in Slavische landen gelooft men dat als de zielen worden vergeten dit droogte, overstromingen, armoede, ziekte of andere rampen kan veroorzaken:De zielen van overledenen waken over de nabestaanden maar alleen als men de zielen het respect tonen dat zij verdienen.
In het Orthodoxe geloof zijn er nu drie of vier belangrijke Zaterdagen van de Zielen:
  • De Eerste Zielenzaterdag van het jaar is 8 dagen voor de Grote Vastentijd en wordt wel de “Vleesfeest” dag genoemd. Het is de laatste dag voor het Grote Vasten dat er vlees word gegeten. Dit is altijd in het voorjaar, het graf wordt schoongemaakt na de winter.
  • De Tweede Zielenzaterdag is op de zaterdag voor Pinksteren en wordt wel de “Kersenzielen” dag genoemd omdat de eerste kersen meestal in die periode rijp zijn.
  • De Derde Zielenzaterdag is op de zaterdag voor de Dimitri dag die in de Orthodoxe kerk elk jaar op 26 oktober wordt gevierd ter ere van Demetrius van Thessaloniki. In sommige orthodoxe tradities is deze dag gelijk aan de Vierde Zielenzaterdag of de Allerzielen dag.
  • De Vierde Zielenzaterdag is op de zaterdag voor de Aartsengel Michaël Dag die elk jaar op 8 november wordt gevierd. Deze zielenzaterdag valt samen met de algemene Allerzielen dag.
Op deze Zielenzaterdagen wordt er gebeden aan het graf, het traditionele gerecht Koliva wordt bij het graf achtergelaten. Er wordt een kruis van water gesprenkeld met als betekenis de verlossing van de ziel of de reinigende kracht van het geloof en er wordt rode wijn gesprenkeld in de vorm van een kruis met als betekenis: “de genade van God die de zonden overwint”. Water en wijn staan ook wel symbool voor een innerlijke kracht of voor de verbinding tussen hemel en aarde of de eenwording van leven en dood. Er worden kaarsen aangestoken als religieus symbool van het eeuwige leven, het verdrijven van de duisternis en het Licht van Jezus. Meer persoonlijk staat de vlam van de kaars symbool voor de verbinding tussen de overledenen en de nabestaanden met licht, liefde en warmte.
Na afloop van de ceremonie wordt er thuis samen wat gegeten en gedronken.

Share by: